Charlie Parker heeft zichzelf gevestigd als een van de grootste makers van jazz, een genie van improvisatie. Het bracht de emotie van de blues naar zijn gloeiende punt. Hij vond de blues opnieuw uit en speelde op overgangsakkoorden en omkeringen om nieuwe harmonische lijnen te ontwikkelen. Hij had zo'n krachtige adem dat hij harder kon spelen dan de andere violisten en dragen een heel orkest in zijn toon. De kracht van zijn genie ging gepaard met een schaduw, een innerlijke tragedie die uiteindelijk voortijdig heerste maar die zijn spel doordrenkte met een gevoeligheid aan de oppervlakte die hij verheft tot het einde van de emotie, tot het einde van zijn eigen bestaan.
Tussen 1950 en 1953 produceerde Charlie Parker een reeks opnames die een revolutie teweeg zouden brengen in de wereld van jazz. Deze 24 nummers zijn voor Jazz wat de Bach Preludes zijn voor klassieke muziek.